Java, van Jakarta tot Borobudur

Woensdag 14 maart

Om 08.30 vertrek naar het vliegveld van Padang, rit van 3 uur met de laatste keer Sam als chauffeur. Ruim op tijd om onze vlucht van 14.10 naar Jakarta te halen. Sam gaat aan zijn terugreis naar Medan beginnen, weer terug over die vreselijk slechte weg: 700 km, gaat 3 dagen duren.
Padang heeft een klein vliegveld met stationsgebouw in Minangkabaustijl, we checken in en verder maar wachten tot we uiteindelijk om 14.30 de lucht in gaan voor een vlucht van 1.5 uur.
Bij aankomst in Jakarta staat er weer iemand klaar die ons naar het hotel brengt. Het verkeer is een wanhoop: meer stilstaan dan rijden in deze enorme stad met meer dan 18 miljoen inwoners, waarvan meer dan helft onder de armoedegrens schijnt te leven. Hotel Le Grandeur waar wij terechtkomen is alles behalve armoede.
We gaan nog even de straat op, het is inmiddels donker, 31 graden, en nog enorm druk overal. Na een heerlijke maaltijd bij de Chinees, met een lekker glas warme thee, terug naar hotel. Volgende keer blijven we ook een paar dagen in Jakarta.

Donderdag 15 maart

We moeten vroeg op, de chauffeur komt ons al om half zeven ophalen. Eerst genieten we nog van het enorme ontbijtbuffet. Het is dan nog niet zo druk en met 20 minuten staan we op het Gambir station, het vertrekpunt van de trein naar Yogyakarta. Precies op tijd vertrekken we. Een mooie rit in een comfortabele trein, zeker onze eksekutiv klasse mag er zijn. Regelmatig komt de catering langs en tijdens tussenstops wordt de trein af en toe bestormd door lokale verkopers van koffie, thee, gebakken banaan, nasi en wat dies meer zij. Zij mogen echter de trein niet in en schreeuwen bij de deuren wat ze zoal verkopen. Rijstvelden, suikerriet, maïs en nog vele andere gewassen trekken aan het oog voorbij. De rijstplanten variëren van net gezaaid tot oogstrijp, op sommige sawa’s is men druk met de kleine sikkel in de weer, ernaast wordt met de hand gedorst. De eerste uren is het vrijwel vlak en oppervlakkig uit het raam kijkend zou je zo maar kunnen denken dat je door een Hollands landschap rijdt. Later is het weer meer bergachtig en vooral bergop gaat het iets minder snel, na het hoogste punt zit de vaart er weer lekker in en om kwart voor vier arriveren we in Yogya. Een taxi is snel gevonden en na wat afdingen worden we een kwartier later voor het hotel Duta Garden afgezet. Ze weten dat we komen, leuk klein hotel, rustig gelegen, met huisjes van twee verdiepingen rond een zwembad en binnentuin. Na douche en omkleden gaan we de straat op met het idee al lopend de binnenstad op te zoeken. Een riksjarijder die voor het hotel de wacht houdt denkt daar anders over en weet ons over te halen hem een “job” te bezorgen, zodat ie straks wat te eten kan kopen. Het fietsen kost hem moeite en hij beweert dat hij vandaag nog niets gegeten heeft, we kunnen het eigenlijk niet geloven, maar het klinkt toch wel geloofwaardig. Hij levert ons af naast het paleis van de Sultan, waar we een bezoekje brengen aan een Batik atelier, er zijn ware kunstwerken te zien en te koop, we besluiten een klein doek te kopen voor thuis aan de muur. Afdingen is echter eerst het parool. Het wordt kleiner dan een zakdoek opgevouwen, zodat het gemakkelijk in de koffer kan. Ernaast is een werkplaatsje waar lederen Wajang poppen worden gemaakt, een langdurig en heel precies werk. Hier verdwijnt een pop in onze bagage, waarbij wel weer fors afgedongen moet worden. Na afloop blijft de vraag knagen of we nu een koopje hebben of toch nog afgezet zijn?? We hebben de lokale economie in ieder geval een beetje gesteund. We rijden dan nog een klein stukje met de Riksja mee en laten ons dan afzetten, zodat we te voet de hoofdstraat in kunnen. Daar is het een drukte van belang, allemaal lokale mensen, toeristen zien we ook hier vrijwel niet. We gaan bij en straat-eethuisje aanliggen aan de lage tafels en laten het ons goed smaken. Er wordt heel veel gebedeld. Daarna lopen we terug naar het hotel, kopen onderweg bij een supermarktje een fles Bintang bier voor op de kamer, voor betalen zijn 7 pinautomaten beschikbaar, voor elke bank zijn eigen automaat blijkbaar. We kiezen toch maar voor contant.

Vrijdag 16 maart

Vroeg op, op weg naar de Borobudur. Een rit van 1.5 uur, door het Javaanse landschap van rijstvelden met uitzicht op diverse vulkanen. De laatste kilometers leggen we per fiets af, die we ontvangen bij een homestay gerund door een Belgische dame, gids Yamal fietst met ons mee en is tevens gids bij de Borobudur. Het grootste boeddhistische tempelcomplex van de wereld, 8e wereldwonder. Indrukwekkend en prachtig gerestaureerd in 1973-1983, in 2006 en 2010 gooide de vulkaan Merapi roet in het eten, door een dikke aslaag over de tempel uit te storten, waarna vele vrijwilligers de boel weer gereinigd hebben. Na afloop hebben we veel last van opdringerige souvenirverkopers.
Dan op de fiets verder naar een pottenbakkerijtje en een tofu- produktiebedrijfje.
Vervolgens voor de lunch naar de homestay: Er is onder andere een heerlijke vis (Gurami) klaargemaakt. Zoals het eruit ziet smaakt het ook: heerlijk. Vervolgens op de fiets nog een tempelbezoek, met onderweg de nodige uitleg over rijstteelt en oogst. Na een bijzonder leuke dag om 16.30 weer terug in hotel.
Het is nog lang heel warm en klam.